Επαφή

Ο καλός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ μας αποτρέπει από κάθε προσπάθεια επικοινωνίας με εξωγήινους. Μπορεί, μας προειδοποιεί, να κάνουν επιδρομή στη Γη για τους πόρους της και, γενικά, να μας συμπεριφερθούν όπως συμπεριφέρθηκαν οι Ευρωπαίοι στους αυτόχθονες όταν ανακάλυψαν την Αμερική. Η είδηση εδώ.

.

Καθώς α) δεν πιστεύω ότι τυχόν εξωγήινοι επισκέπτες μπορούν να συμπεριφερθούν στον πλανήτη και τα πλάσματά του χειρότερα από ό,τι συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, β) δεν πιστεύω ότι τυχόν εξωγήινοι επισκέπτες μπορούν να συμπεριφερθούν στους ανθρώπους χειρότερα από ό,τι οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στους ανθρώπους (το πόσο άσχημα συμπεριφέρονται οι άνθρωποι ο ένας στον άλλο είναι αυτό που αναγνωρίζει και ο καλός φυσικός με τη δήλωσή του) και γ) δεν πολυπάω τους ανθρώπους, έδωσα εντολή στα σκίτσα να εκπέμψουν στις εσχατιές τους σύμπαντος, από τους πανίσχυρους πομπούς που διαθέτει το ιστολόγιο, το ακόλουθο σήμα:

.

Πλανήτης, ειδυλλιακός, πλούσιος και πανέμορφος, γεμάτος με ζωή, ελέγχεται και καταστρέφεται από άθλια ψευτονοήμονα πλάσματα, πρωτοφανούς κακότητας, αλλά με καμία δυνατότητα να αντισταθούν σε πλάσματα με τεχνολογία διαστρικών ταξιδιών. Φοβερό κελεπούρι! ΣΠΕΥΣΑΤΕ!

.

Τη λεηλασία των πόρων της Γης, τον πόνο και την καταπίεση, τον θάνατο, τα παρέχουμε εμείς απλόχερα. Αν πρέπει να φοβόμαστε τους εξωγήινους για αυτούς τους λόγους, ας φοβόμαστε τους εαυτούς μας πρώτα και ας σκεφθούμε πώς θα γίνουμε κάτι καλύτερο.

Τελικά, ίσως αυτό που φοβόμαστε πραγματικά για τους εξωγήινους είναι ότι μπορεί να είναι πολύ γήινοι, ότι μπορεί να μας μοιάζουν.

.

Λυπάμαι κ. Χόκινγκ, αλλά δεν με πείθετε. Μακάρι να πλακώσουν τίποτα εξωγήινες καραβέλες, μπορεί να είναι αυτό μια κάποια λύσις για τον πλανήτη και τα πλάσματά του.

.

Υ.Γ. Το φιλοζωικό σωματείο Stray χρειάζεται βοήθεια.

Σε μια σταγόνα

Βούρτσιζα προχθές τα δόντια μου, όταν το είδα να παλεύει σε μια σταγόνα νερό που είχε πεταχτεί. Ένα μυγάκι, σαν μια τελίτσα σχεδόν, από αυτά που συχνά απαντώνται στα απανταχού WC. Το έβγαλα προσεκτικά, στην άκρη μιας οδοντογλυφίδας, και το άφησα, πάνω στην οδοντογλυφίδα, να στεγνώσει. Είναι τόσο εύθραυστα αυτά τα μικρά πλάσματα, ένας απρόσεκτος χειρισμός και χάνουν ένα πόδι, ένα φτερό. Περίμενα λίγο και το είδα να περπατάει με δυσκολία, τρεκλίζοντας, με τα φτερά του ακόμη κολλημένα από το νερό. Το άλλο πρωί βρήκα το άψυχο κορμί του. Ελπίζω ο πόνος τους να ήταν τόσο μικρός όσο και αυτό.

.

Δεν πρέπει, φυσικά, να στενοχωριέται κάποιος με κάτι τόσο μικρό… αλλά μήπως είμαι εγώ μεγάλος; Τι μύγα, τι άνθρωπος, μπροστά στην απεραντοσύνη του σύμπαντος και το βάρος των άστρων και των γαλαξιών. Λες να πνιγώ στα νερά που τινάζει κάποιος άλλος με την οδοντόβουρτσά του;

.

.…

Am not I

A fly like thee?

Or art not thou

A man like me?

….

(Δεν είμαι εγώ

Mύγα σαν και εσένα;

Ή μήπως δεν είσαι εσύ

Άνθρωπος σαν και εμένα;

Από το The Fly, του William Blake)

.

Μπορεί κάποιος να ζήσει ανάλαφρα με αυτή τη σκέψη. Είμαι τόσο ασήμαντος, όσο ένα μυγάκι, τόσο σημαντικός, όσο το σύμπαν ή, για να το θέσω αλλιώς, είμαι τόσο σημαντικός, όσο ένα μυγάκι, τόσο ασήμαντος, όσο το σύμπαν. Μπα, τελικά τι σημασία έχουν όλα αυτά περί σημαντικότητας;

.

Υ.Γ. Tο φιλοζωικό σωματείο Stray χρειάζεται βοήθεια.

O Βγενουσκόνι και τα μπλογκ

Έπεσα προχθές σε ένα μέρος της συνέντευξης του Βγενουσκόνι και, τι σύμπτωση, ήταν μια αναφορά που έκανε στα μπλογκ. Δεν μπορώ να μεταφέρω ακριβώς τα λόγια του, αλλά η ουσία ήταν μια διαμαρτυρία για το γεγονός ότι ένας επιχειρηματίας επενδύει και κοπιάζει για να προσφέρει ένα προϊόν και μετά ο καθένας ανοίγει ένα μπλογκ και γράφει ό,τι θέλει για αυτό το προϊόν… και κάποια στιγμή έτρεχε και πίεζε τη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος για να κινηθεί εναντίον ενός μπλογκ και, με τα χίλια ζόρια, όταν τους βρήκαν, λέει, μετά τον είχαν σε άλλα μπλογκ με μαύρη πλερέζα και κάτι τέτοια.

.

Ενδιαφέρον ότι ένας άνθρωπος που διεκδικεί για τον εαυτό του το δικαίωμα να εκφέρει άποψη επί παντός τους επιστητού, έχοντας τα ΜΜΕ στα πόδια του, αμφισβητεί το δικαίωμα κάποιου άλλου να γράφει σε ένα μίζερο μπλογκάκι ότι θεωρεί τα προϊόντα του σκατά. Ενδιαφέρον ότι ένας επιχειρηματίας αυτής της εμβέλειας αισθάνεται ότι απειλείται από τα ιστολόγια και ενοχλείται από την ελεύθερη έκφραση άποψης σε αυτά, ευρισκόμενος ο ίδιος σε ένα βήμα όπως ένα τηλεοπτικό κανάλι, με όλο το μιντιακό σύστημα στη διάθεσή του, κρίνοντας τα πάντα και εξαπολύοντας μύδρους και κατηγορίες εναντίον των πάντων (και καλά κάνει). Ενδιαφέρον ότι το επιχειρηματικό συμφέρον πρέπει να έχει μεγαλύτερο ειδικό βάρος από την ελευθερία του λόγου. Το έχουμε ξαναδεί το έργο στην πράξη. Πού πας εσύ θρασίμι, μικρέ μπλόγκερ; Ποιον πιάνεις στο πληκτρολόγιό σου; Έχεις εσύ στρατιές δικηγόρων στη διάθεσή σου να περιμένουν μια εντολή σου για να κυνηγήσουν τον οποιονδήποτε ή να σε υπερασπίσουν από τον οποιονδήποτε;

.

Λέει, βέβαια, πολλά σωστά και καίρια ο Βγενουσκόνι. Τα περισσότερα θα τα προσυπέγραφα ο ίδιος. Γνωστό το μοτίβο, πολλές αλήθειες για να ντύσουν λίγα, πολύ λίγα, και ασήμαντα ψέματα. Πολύ λίγα και ασήμαντα ψέματα που οι περισσότεροι παραβλέπουν εντυπωσιασμένοι από τις πολλές αλήθειες. Είναι, όμως, αυτά τα λίγα και ασήμαντα ψεματάκια που κάνουν τη διαφορά και αποκαλύπτουν τις προθέσεις. Ορισμένοι τα προσέχουν αυτά τα ψεματάκια, τις ανησυχητικές ενδείξεις, και προειδοποιούν κάποιες φορές για τους λύκους, οι πολλοί όμως όχι και έτσι, παίρνουν το δρόμο τους μέσα από ειδυλλιακά λιβάδια αλήθειας και υποσχέσεων για το μαχαίρι του χασάπη.

.

Θα μου πεις τώρα αυτοί που έχουμε τώρα είναι καλύτεροι; Όχι, αλλά πρέπει πάντα να είμαστε προσεκτικοί με τους υποψήφιους σωτήρες.

.

Υ.Γ. Χάρηκα με το εύρημα του «Βγενουσκόνι», αλλά, υποψιασμένος ων, με μια αναζήτηση στο Google κατάλαβα ότι με έχουν προλάβει άλλοι.

Ελληνικό ανέκδοτο

Πώς λέγεται αυτός που σε έχει κάτω από το λεπίδι του και σου αποσπά παρανόμως χρήματα;

.

Απ.: Γιατρός

.

Το έγραψα με αφορμή αυτή την είδηση, από την οποία φαίνεται ότι το παραδοσιακό φακελάκι είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Λαδώματα και μίζες για υπερτιμολογημένες προμήθειες, διαπλοκές με φαρμακευτικές εταιρείες και εταιρείες ιατρικού εξοπλισμού είναι άλλο ένα τεράστιο έγκλημα σε βάρος της υγείας και της τσέπης όλων.

.

Για πόσα σκάνδαλα που αφορούν στην Ελλάδα μαθαίνουμε από δίκες και καταδίκες στο εξωτερικό, περιμένοντας, ματαίως, τις αντίστοιχες δίκες και καταδίκες στο εσωτερικό; Τα εγκλήματα διαφθοράς στα οποία εμπλέκεται η Ελλάδα και μια άλλη χώρα μένουν πάντα ορφανά... από τον ένα γονέα.

.

Άκουσα στο ραδιόφωνο ότι ευκατάστατοι συμπατριώτες μας κάνουν αυτές τις ημέρες αγορές ρεκόρ πολυτελών κατοικιών στις ακριβότερες συνοικίες του Λονδίνου. Με μαύρα λεφτά, με άσπρα λεφτά, θα σας γελάσω. Οι άγγλοι μεσίτες έχουν μείνει έκπληκτοι, καθώς ούτε οι Άραβες δεν κάνουν τέτοιες αγορές. Αναρωτιέμαι αν και πόσοι από αυτούς τους καλούς συμπολίτες μας είναι ιατροί.

.

Διευρύνω τώρα το θέμα. Ποτέ δεν άκουσα συνδικαλιστές ή εκπροσώπους επαγγελματικών οργανώσεων να παραπονούνται για τα κακώς κείμενα του κλάδου τους. Δεν είναι αυτό μέσα στις αρμοδιότητές τους; Θα έλεγα ότι είναι ίσως το σημαντικότερο που έχουν να κάνουν, πριν να αρχίσουν να προβάλλουν απαιτήσεις εξωτερικά. Πώς γίνεται οι ιατροί, για παράδειγμα, που ωρύονται για κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της υγείας (λες και υπάρχει στην πραγματικότητα τέτοιο πράγμα στην Ελλάδα) να μην αντιδρούν στην ιδιοποίησή της; Φυσικά, όλα αυτά τα ψευδεπίγραφα δημόσια εξασφαλίζουν το παράνομο και παρασιτικό ιδιωτικό παντεσπάνι.

.

Υπενθυμίζω στους οπαδούς του χρεοκοπημένου ελληνικού μοντέλου:

Τα δανικά και τα κλεμμένα δεν είναι κεκτημένα και σίγουρα δεν είναι εξασφαλισμένα..

Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου. Ας πάτε τώρα να διαδηλώνετε στο χώμα που ποτέ δεν οργώσατε και δεν σπείρατε ότι το σιτάρι (ή το ψωμί) είναι κεκτημένο σας, ενώ οι πιο καπάτσοι θα γράφουν στα παιδιά τους πολυτελείς κατοικίες στο Κένσινγκτον και στο Ρίτσμοντ και θα μας εξευτελίζουν με τα στομφώδη λόγια τους για θυσίες και εθνικό καθήκον και τους εθνικούς λογαριασμούς, όπου πατριώτες συνταξιούχοι θα καταθέτουν τις πενιχρές συντάξεις τους για την Ελλάδα.

.

Ετοιμαστείτε τώρα για την καισαρική και ας ελπίσουμε το βρέφος να μη γεννηθεί νεκρό.

.

Να μην ξεχνάμε…

Ενδεχομένως γιάφκα

- Φαινόταν ύποπτη φάτσα, παιδάκι μου, όλο με ένα βιβλίο στο χέρι!

.

Δεν είμαι σε θέση να εκδίδω πορίσματα περί αθωότητας ή ενοχής του οποιουδήποτε, αν και η υπόθεση μοιάζει σοβαρή. Ωστόσο, αυτό που έκανε σε εμένα ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η εμμονή αυτές τις ημέρες των καναλιών σε «ευρήματα», όπως: βιβλία πολιτικού, έστω εξτρεμιστικού περιεχομένου, τα οποία βεβαίως κυκλοφορούν ελεύθερα στην αγορά και κάποια από αυτά είναι και πολυδιαφημισμένα, βιβλία για όπλα με ιλουστρασιόν σελίδες που βρίσκεις σε κάθε πολυκατάστημα-πολυβιβλιοπωλείο του κέντρου, οινόπνευμα, βαλίτσες, εργαλεία τύπου κατσαβίδια που χαρακτηρίζονται εργαλεία διάρρηξης και άλλα ετερόκλητα αντικείμενα (ακόμη και κάποια όργανα γυμναστηρίου έγιναν μεγάλο θέμα στα δελτία ειδήσεων) που δεν σου προξενούν καμία εντύπωση όταν τα βλέπεις σε οποιοδήποτε σπίτι. Να μην ξεχάσω να συμπεριλάβω αυτό το ολ τάιμ κλάσικ των ευρημάτων, τον «ηλεκτρονικό υπολογιστή».

.

Ομολογώ ότι θορυβήθηκα. Θα μπορούσε άραγε αν έπεφτα θύμα κακόβουλων καταγγελιών και τα όργανα της αταξίας έκαναν έφοδο στο σπίτι μου να με μπουζούριαζαν και να με διαπόμπευαν με παρόμοια ενοχοποιητικά στοιχεία; Αποφάσισα, πριν να φτάσει η αποφράς ημέρα, να τους προλάβω και να κάνω μόνος μου μια εικονική έφοδο στην οικία μου για να διαπιστώσω ποια ύποπτα ευρήματα ή ακόμη και ενοχοποιητικά στοιχεία θα μπορούσα να βρω, πριν να τα βρουν άλλοι. Το αποτέλεσμα ήταν η ακόλουθη λίστα:

.

Σε αιφνιδιαστική έφοδο που πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί στην οικία Περαστικού για ενδεχόμενη συμμετοχή του σε παράνομες μπλογκικές οργανώσεις, βρέθηκαν τα ακόλουθα επιβαρυντικά στοιχεία:

.

1. Όχι ένας, όχι δύο, αλλά τρεις (3) ηλεκτρονικοί υπολογιστές, ένας παροπλισμένος επιτραπέζιος, ένας λειτουργικός επιτραπέζιος υπολογιστής και ένας φορητός υπολογιστής.
2. Κατσαβίδια, σφυριά και άλλα διαρρηκτικά εργαλεία.
3. Εξτρεμιστικά πολιτικά βιβλία, κάποια ακροαριστερά, κάποια ακροδεξιά, που συγκλίνουν στο ότι το συγκεκριμένο άτομο είναι προβοκάτορας ή διαδραματίζει άλλο σκοτεινό ρόλο.
4. Βιβλία σχετικά με οπλισμό. Ο εντοπισμός βιβλίων για μαχητικά αεροσκάφη, άρματα μάχης και άλλα αμυντικά συστήματα εγείρει υποψίες για σχεδιασμό κτυπήματος σε αεροδρόμια, στρατόπεδα και άλλες εγκαταστάσεις. Ένα άλλο σενάριο που εξετάζεται είναι ότι ενδεχομένως ο ύποπτος να σκόπευε να δημιουργήσει ιδιωτικό στρατό.
5. Δύο (2) βιβλία για την αυτοάμυνα.
6. Οινόπνευμα και άλλα εύφλεκτα υλικά. Αναπτήρες και σπίρτα που επίσης βρέθηκαν εγείρουν υποψίες, καθώς ο ύποπτος δεν είναι καπνιστής, ότι σχεδίαζε εμπρησμούς.
7. Απορρυπαντικά και άλλα χημικά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή εκρηκτικών υλών.
8. Κιάλια για την παρακολούθηση στόχων.
9. Ψηφιακή φωτογραφική μηχανή.
10. Δύο (2) κινητά τηλέφωνα.
11. Μία ρέπλικα όπλου του 18^ου αιώνα.
12. Χαρτοκόπτες και ποικιλία μαχαιριών.
13. Ξυπνητήρια, ρολόγια, καλώδια και μπαταρίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών.
14. Σετ μικροσκοποίου. Κάτι ιδιαιτέρως ανησυχητικό, καθώς στελέχη της ασφάλειας εικάζουν ότι ο ύποπτος ενδεχομένως ανέπτυσσε βιολογικά όπλα με στόχο να εξαπολύσει μαζικά τρομοκρατικά κτυπήματα.
15. Ένα μπούμερανγκ εξ Αυστραλίας.
16. Είδη σχεδίου και ζωγραφικής, για την παραγωγή καλλιτεχνικά επιμελημένων προκηρύξεων και σκίτσων ανατρεπτικού περιεχομένου.
17. Ένα όργανο ενδυνάμωσης με ελατήρια. Προφανώς ο ύποπτος ήθελε να είναι σε καλή φυσική κατάσταση κατά τις ενέργειές του.
18. Άδεια μπουκάλια μπύρας! Προφανώς για την κατασκευή μολότωφ.
19. Το απόλυτο καταδικαστικό στοιχείο, εξάρτημα βόμβας:
    

Εκ των υστέρων, εξετάζοντας την παραπάνω λίστα, νομίζω ότι είναι μάταιο να το αρνούμαι, και ας μην το περίμενα, είμαι ένοχος! Το σπίτι μου δεν είναι ενδεχομένως γιάφκα, είναι σίγουρα γιάφκα. Θα πράξω το καθήκον μου, πάω στα κανάλια να παραδοθώ.

Γιατί δεν μπορείς να τα βάλεις με τα τεκμήρια...

- Τι πάει να πει ότι είσαι άστεγος, άνεργος και χωρίς περιουσία; Αφού δεν πεθαίνεις, έχεις εισόδημα. Τεκμήριο διαβίωσης δεν έχεις, αλλά έχεις τεκμήριο επιβίωσης 6000 ευρώ!

Όλα έτοιμα

- Το σχέδιο διάσωσης είναι έτοιμο, όποτε θέλεις πήδα!

(κλικ στην εικόνα και μεγέθυνση)

Εκείνος και ο εαυτός του

Πολύ καιρό έψαχνε να βρει τον εαυτό του. Παντού έψαχνε, στη δουλειά, στη διασκέδαση, στους έρωτές του, στις συναναστροφές του, στα διαβάσματά του, σε ταξίδια. Καμιά φορά τον έβλεπε από μακριά και τον έστρωνε στο κυνήγι. Έτρεχε ξοπίσω του, προσπαθούσε να τον πιάσει, μα ο εαυτός του τον περιγελούσε μόνο και μετά χανόταν. «Έλα εδώ, είσαι εγώ!» του φώναζε απελπισμένα.

.

Κάποια στιγμή βαρέθηκε. «Δεν θα ασχολούμαι συνέχεια με αυτό τον αναιδή ανόητο.» σκέφτηκε. «Θα κάθομαι εδώ, στη σιωπή και στη γαλήνη, μισή ώρα κάθε μέρα, και ας κάνει ό,τι θέλει ο τρελάρας.» Κάθισε ακίνητος σε ένα σκαμνάκι και προσπάθησε να ξεχάσει τον εαυτό του. Ο εαυτός του, που διασκέδαζε με όλο αυτό το κρυφτό και το κυνηγητό, δεν ευχαριστήθηκε πολύ από αυτή την εξέλιξη. «Νομίζει ότι μπορεί να κάνει χωρίς εμένα; Είμαι εκείνος, χωρίς εμένα είναι ένα τίποτα, ένα μηδενικό.» σκέφτηκε.

.

Αλλά εκείνος συνέχισε να κάθεται και τότε είδε τον εαυτό του να τον κρυφοκοιτάζει πίσω από μια γωνία. Προσποιήθηκε ότι δεν τον έβλεπε. Ο εαυτός του κατσούφιασε «Θα του δείξω του παλάβρα ότι δεν μπορεί να κάνει χωρίς εμένα και το ακατάπαυστο κυνηγητό μας.» Ο εαυτός του άρχισε να του κάνει γκριμάτσες, να τον κοροϊδεύει, να τον πειράζει, να κάνει περίεργους ήχους, ακόμη και να τον βρίζει, προσπαθώντας να του αποσπάσει την προσοχή. «Δεν ντρέπεσαι ρε να κάθεσαι έτσι ακίνητος; Δεν έχεις δουλειά να κάνεις;» Άλλες φορές μαλάκωνε και τον έπιανε με το καλό «Γιατί δεν πάμε να ανοίξουμε την τηλεόραση, δεν έχεις απορία να δεις τι έγινε με εκείνη τη σειρά;» ή «Γιατί δεν πάμε ένα σινεμά τα δυο μας;» Άλλες φορές του πρόβαλε φαντασιώσεις «Κοίτα κάτι βυζ*ά ρε, κοίτα κάτι κώ*οι! Εσύ θα κάθεσαι εδώ σαν το κούτσουρο;» ή του θύμιζε έγνοιες «Συμπλήρωσες τη φορολογική σου δήλωση; Είσαι σίγουρος ότι έκλεισες το θερμοσίφωνο;»

.

Εκείνος συνέχιζε να κάθεται και ας επέμενε ο εαυτός του. Ήξερε ότι το μόνο που ήθελε ο εαυτός του ήταν να τον κάνει να σηκωθεί για να ξαναχαθεί πάλι αμέσως και να τον υποχρεώσει να συνεχίσει το μάταιο κυνήγι. Την είχε πατήσει μια-δυο φορές που υπέκυψε στον πειρασμό. Συνέχισε να κάθεται στη σιωπή και ο εαυτός του συνέχισε να του προβάλλει ένα σωρό υποσχέσεις, απειλές, ανόητες διασκεδάσεις, επώδυνες και ευχάριστες αναμνήσεις, με μόνο σκοπό να του τραβήξει την προσοχή, να τον αναγκάσει να σηκωθεί. Κάποιες φορές έφτανε στο σημείο ακόμη και να τον πονάει σε διάφορα μέρη του σώματός του, μέχρι που μια μέρα ο εαυτός του κουράστηκε, βαρέθηκε να προσπαθεί.

.

Εκείνος τον είδε να κάθεται για πρώτη φορά απέναντι του ασάλευτος και έμειναν να κοιτάζονται κατάματα και τότε τον είδε, σιγά, σιγά, να να γίνεται διάφανος και πίσω του να προβάλλει για πρώτη φορά ο κόσμος, τόσο ζωντανός, τόσο πραγματικός όσο δεν τον είχε ξαναδεί ποτέ. Ένοιωσε να κατακλύζεται από μια αίσθηση βαθιάς γαλήνης. Συνειδητοποίησε τότε ότι εαυτός και κόσμος, εαυτός και πραγματικότητα είναι το ίδιο πράγμα και η σκέψη τον τρόμαξε σαν να είχε σταθεί στο χείλος της αβύσσου και να είχε ατενίσει ξαφνικά το κενό, σαν να είχε χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια του, αλλά ήταν παράλληλα και η πιο μαγική, η πιο ζεστή εμπειρία που είχε ποτέ, σαν να είχε ανοίξει τα φτερά του και να είχε πετάξει. Ο εαυτός του πετάχτηκε αμέσως πάνω και έτρεξε τρομαγμένος να κρυφτεί πάλι, αλλά εκείνος χαμογέλασε, «Αύριο πάλι», σκέφτηκε.

Πασχαλινό 2

Αν το καλοσκεφτούμε, το Πάσχα είναι μια αιματοβαμμένη και σούπερ-σπλάτερ γιορτή, από όλες τις πλευρές. Από το τι γιορτάζουμε, μέχρι το πώς το γιορτάζουμε, και συμβολικά και με πράξεις. Για σκεφθείτε τους εκατοντάδες χιλιάδες ή μήπως και εκατομμύρια αμνούς που βασανίζονται, σφαγιάζονται και σουβλίζονται για τη γιορτή της αγάπης. Ναι, πράγματι, μόνο να καγχάσεις μπορείς. Αισθητικά, είναι ένα μακάβριο κιτς. Ένας άνθρωπος που βασανίστηκε και σταυρώθηκε, μια απεχθής ανθρωποθυσία που έγινε, υποτίθεται, με θεϊκό σχέδιο, κορμί σε σταυρό, σούβλες με κορμιά, σούβλες με εντόσθια, αιματοβαμμένα αυγά....

Ο άνθρωπος είναι πλάσμα της συνήθειας, η μεγαλύτερη αγριότητα ή ασχημία του φαίνεται «φυσιολογική» μέσα από τα γυαλιά της συνήθειας και της κοινωνικής αποδοχής, ενώ το πιο αθώο πράγμα που είναι εκτός των συμβάσεων ή ασυνήθιστο του φαίνεται απίστευτα ακραίο και σοκαριστικό. Νομίζουμε ότι διαφέρουμε από τους λαούς που έκαναν ανθρωποθυσίες, εξορκίζουμε τους ναζί σε ένα φανταστικό χώρο του απόλυτου κακού, αλλά μόνο αν αποδεχθούμε ότι όλα αυτά είναι μέσα μας, στον καθένα μας, ότι η πιο φριχτή αγριότητα είναι μέρος της φύσης μας και προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε και να αντικρύσουμε κατά πρόσωπο αυτή την πραγματικότητα, τότε μόνο θα έχουμε ελπίδες για κάτι καλύτερο, για μια πνευματική ανάσταση.