Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 30, 2010

Απορίες

Πιο αυστηρή νομοθεσία σημαίνει καλύτερα εφαρμοσμένη νομοθεσία; Έγινε πιο αυστηρή διαβάζω η νομοθεσία για τη μη συμμόρφωση των ιδιοκτητών φορτηγών μεταφορών με την επίταξή τους. Η απορία μου είναι: Γιατί; Μήπως εφαρμόστηκε η προηγούμενη και δεν απέδωσε;

.

Διαβάζω μετά για αυτό εδώ. Ερωτώ ξανά, η πιο αυστηρή νομοθεσία αποκαθιστά τη μη εφαρμογή της νομοθεσίας; Εκεί που δεν εφαρμοζόταν η προηγούμενη νομοθεσία, θα εφαρμόζεται η πιο αυστηρή; Η μη ύπαρξη ελεγκτικών μηχανισμών, ο ανορθολογισμός του συστήματος θεραπεύεται με τους δρακόντειους νόμους; Μήπως έτσι δεν διογκώνεται η αδικία, αφού η επιλεκτική ή ελλιπής έστω εφαρμογή των νόμων θα έχει ακόμη πιο αυστηρές συνέπειες για τα κορόιδα, τους άτυχους ή τα μικρά ψάρια που θα πιάνονται, ενώ οι «έξυπνοι», οι απλώς τυχεροί και οι μεγάλοι θα παραμένουν ατιμώρητοι; Είναι σωστό να εφαρμόζονται δυσανάλογες με το κάθε αδίκημα ποινές για να καλύπτεται η ανικανότητα και η διαφθορά του κράτους; Είναι όλα αυτά συμβατά με τη δημοκρατία της οποίας χαρακτηριστικά είναι η επιείκεια ή αναλογικότητα των ποινών από τη μία, αλλά με εφαρμογή των νόμων και ισονομία από την άλλη;

.

Δεν είναι αυτό το οποίο συμβαίνει, με μέτρα όπως και αυτό, μια ξεδιάντροπη προσπάθεια υποκατάστασης ενός αποτελεσματικού, δημοκρατικού κράτους δικαίου που διέπεται από απλούς και διαφανείς κανόνες από ένα κράτος που βασίζεται στο φόβο του «αν με πιάσουν» και από ένα μη δημοκρατικό μηχανισμό του μεγάλου αδελφού που παρακολουθεί τα πάντα και τα αναφέρει σε όργανα και παράγοντες του κράτους και της πολιτικής (ενδεχομένως και σε ισχυρούς ιδιωτικούς παράγοντες); Μήπως στόχος είναι να καταστούμε όλοι ένοχοι και «διώξιμοι» ή «φυλακίσιμοι»; Να παραμείνουμε ή και να γίνουμε ακόμη περισσότερο, αντί για ένα κράτος πολιτών, ένα κράτος ενόχων και συνενόχων που φοβούνται την εξουσία;

.

Είναι η αυστηροποίηση των νόμων και η παρακολούθηση των πάντων υποκατάστατο της μη εφαρμογής τους;

.

Αυτό το κράτος ίσως τελικά να μη θέλει να αλλάξει όπως παριστάνει (να γίνει πιο αποτελεσματικό, πιο μικρό, πιο δίκαιο, πιο ορθολογικό), αλλά απλώς να μας υποτάξει... ή ίσως να πρόκειται περισσότερο για ανικανότητα και βλακεία, χαρακτηριστικά που απαντώνται συχνά στους πολιτικούς μας. Αν δεν μπορείς να εφαρμόσεις του νόμους, νομοθέτησε και άλλο!

.

Έχουν συναίσθηση αυτοί οι άνθρωποι ποιο δρόμο ακολουθούν;

.

Υ.Γ. Να μην ξεχάσετε και αυτή την εκδήλωση.

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 29, 2010

Σε λάθος μέρος, τη λάθος ώρα

Νέο παιδί καθόμουνα, τον ήλιο απολάμβανα και το θαλασσινό αεράκι,

Ο Αμφίνομος όταν πέρασε με την αστραφτερή του πόρσε,

τους ίππους της θα ζήλευε και ο ίππιος Ποσειδώνας.

Απ’ το σχολειό τον ήξερα και τον πατέρα μου ο πατέρας του στη δούλεψή του είχε. Αμέσως εσταμάτησε, σκόνη σηκώνοντας πολλή, και έτσι από μακριά μου φώναξε:

.

«Ρε συ μαλ*κα, τι κάθεσαι και σκέφτεσαι, αν θα σε πάρουνε στο LSE, κουφάλα;

Έλα και μπες στ’ αμάξι, πάμε να πιούμε ένα καφέ, απάνω, στο παλάτι,

να δεις και τη θεά, τη MILF, τη σέξι τη βασίλισσα, που όλο για αυτήνε με ρωτάς.»

Να του αρνηθώ δεν ήθελα, να πει ότι τον κοντράρω, μα μπήκα και σε πειρασμό.

Τη γκλαμουριά τη θέλουνε, μα και την ιν παρέα, όσοι είναι νιούτσικοι πολύ.

.

Σκέφτηκα και τις γκόμενες, που λέγαν’ ότι είναι εύκολες και λάγνα πως χορεύαν κουνώντας τους γοφούς τους, καθώς η φίρμα, ο Φήμιος, τραγούδαε σουξεδάκια.

Στ’ αμάξι του έτσι μπήκα, που σείονταν απ’ τα μπάσα,

Το γκάζι κάτω πάτησε, σπινιάρισε, και αμέσως φτάσαμε στο μούρικο παλάτι.

.

Πρώτη φορά στη σάλα τη μεγάλη μπήκα και πάρτι τρελό γινόταν,

Κάποια στιγμή μου είπανε για ένα ιβέντ με τόξα, δεν επολυκατάλαβα.

Όλα ήταν λίγο μούφα, πρώτος του Οινόπου ο γιος, το τόξο ούτε που λύγισε

και είπε μαύρα λόγια και έτσι και χειρότερα πήγανε κι όλοι οι άλλοι,

.

Τότε έγινε ένα σκηνικό και ένας γέρος το τόξο έπιασε, ντυμένος διόλου τρέντι,

και αφού εύκολα το τέντωσε, τους έκανε όλους σκόνη…

.

Μετά, τι να πω, τα ξέρετε. Αρχίσανε όλοι να πέφτουνε ο ένας μετά τον άλλο, σαν τις μύγες. Πολύ σπλάτερ. Κάποια στιγμή έτρεξα να καλυφτώ πίσω από μια τηλεόραση και ίσα που πρόλαβα να φωνάξω «Ρε παιδιά, εγώ για έναν γαμοκαφέ ήλθα!», όταν με πήρε και εμένα ένα βέλος και πήγα άδικα, σαν το σκυλί στ’ αμπέλι, για πάντα ανώνυμος κομπάρσος ενός έπους. Αδικία, ρε παιδιά, αδικία.

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 26, 2010

Θέμα αρίθμησης

666η ανάρτηση
.
.

..

Σημείωση: υπενθυμίζω αυτή την εκδήλωση για όσους ενδιαφέρονται.

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 23, 2010

Σοκ και δέος

Ποτέ δεν ξέρεις πόσο μακριά θα φτάσουν τα κυματάκια από το βότσαλο που πετάς στη λίμνη, ιδίως όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές. Πριν από κάποιες μέρες είχα ανεβάσει αυτή την ανάρτηση. Ένα κείμενο με προφανώς σαρκαστικό χαρακτήρα που γράφηκε με μεγάλο θυμό για την κατάντια και την υποκρισία αυτής της χώρας. Δεν μετανοώ καθόλου, ήταν κάτι που, αν και ξέφευγε από το συνηθισμένο ύφος μου, ήταν επίσης κάτι που ένοιωθα όπως και κάθε άλλο κείμενο αυτού του ιστολογίου. Ήταν κάτι που έπρεπε να «βγει από μέσα μου» (no pun intended). Βέβαια, δεν μπορούσα να φανταστώ τι θα ακολουθούσε.

.

Με τρόμο και δέος (:P) διαπίστωσα ότι το εν λόγω κάλεσμα έχει εξαπλωθεί περίπου σαν χιονοστιβάδα, έχει αναδημοσιευθεί σε πολλούς ιστότοπους και κυκλοφορεί στο ελληνικό Διαδίκτυο και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, φόρουμ κ.λπ.. Μάλιστα, αυτό γίνεται χωρίς την τελευταία γραμμή του, που καθιστά ακόμη πιο σαφή τον σαρκαστικό χαρακτήρα του. Υποθέτω, βέβαια, ότι οι περισσότεροι το αντιμετωπίζουν με το ίδιο σαρκαστικό πνεύμα όπως και εγώ. Ελπίζω, δηλαδή, ότι δεν θα εμφανιστούν μεθαύριο, στις 25, κάποιοι που θα επιχειρήσουν να κάνουν πράξη τα όσα αναφέρει το συγκεκριμένο κείμενο, όχι τίποτα άλλο, ρε παιδιά, αλλά μη με κυνηγάει η δίωξη ηλεκτρονικού χεσίματος ως ηθικό αυτουργό για ό,τι χέσετε και να μην έχω τύψεις αν σας συλλάβουν για δημόσια αφόδευση :P

.

Ξεκαθαρίζω, επίσης, ότι δεν θα πρέπει να θεωρηθώ εγκέφαλος τρομοκρατικών οργανώσεων που ενδεχομένως θα προκύψουν από σχετικά με την εν λόγω ανάρτηση γεγονότα, όπως, για παράδειγμα, της σέχτας χεστών ή των πυρήνων του κώλου.

.

Περιμένετε για να κινητοποιηθείτε το καλύτερο και πιο ευχάριστο επόμενο κάλεσμα για δημόσιο… ΟΡΓΙΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ!

.

Αυτά και… καλές κενώσεις εύχομαι σε όλους!

.

Υ.Γ. Να πω ότι δεν το διασκεδάζω; Θα πω ψέματα.

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 22, 2010

Τα άλλα μπλόκα

Με αφορμή αυτό.

.

Πολλές φορές όταν κυκλοφορώ στην Αθήνα, δυσκολευόμενος να ελιχθώ ανάμεσα σε παρκαρισμένα σε πεζοδρόμια και διαβάσεις αυτοκίνητα και μηχανάκια, σκέφτομαι τι έχει να αντιμετωπίσει κάποιος που δεν είναι αρτιμελής ή είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο. Ας μην πιάσουμε και τα ακατάλληλα ή υπερβολικά στενά πεζοδρόμια όπου πολλές φορές με δυσκολία περνούν εφ’ ενός ζυγού οι πεζοί και τα οποία είναι εντελώς αδιάβατα για άτομα με αναπηρίες.

.

Δεν λείπουν και ιδιαίτερα προκλητικές περιπτώσεις, όπως παρκαρισμένα κάθετα σε πολυσύχναστα πεζοδρόμια αυτοκίνητα και μηχανάκια. Αν ζητήσεις το λόγο από κάτι τέτοιους larger than life τύπους, αναφέροντάς τους και το συγκεκριμένο πρόβλημα, και δεν σου επιτεθούν, μπορεί και να σε ρωτήσουν «βλέπεις εσύ κανέναν ανάπηρο;» με ιερά αγανάκτηση για την προσβολή που τους έκανες. Ο λόγος, όμως, που δεν τον βλέπεις τον άνθρωπο με την αναπηρία, άνθρωπε, είναι ότι εσύ τον έκλεισες στο σπίτι του, εσύ δεν του επιτρέπεις να κυκλοφορήσει, εσύ είσαι ο δεσμοφύλακάς του.

.

Βεβαίως, τέτοιες συμπεριφορές μας δυσκολεύουν όλους, αλλά κάποιους δεν τους δυσκολεύουν απλώς, τους φυλακίζουν.

.

Σκέψου, εσύ που οδηγείς, πόσο εκνευρίζεσαι όταν ο δρόμος είναι μποτιλιαρισμένος, όταν κάποιοι διαδηλωτές σου κλείνουν το δρόμο, όταν στήνονται μπλόκα στην εθνική οδό και σε εμποδίζουν να πας στις διακοπές σου. Σκέψου τώρα αυτούς που είναι υποχρεωμένοι να κυκλοφορούν σε τροχούς κάθε στιγμή και που αντιμετωπίζουν μπλόκα κάθε μέρα, κάθε φορά που τολμούν να βγουν από το σπίτι τους.

.

Καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι ανάπηρος δεν γεννιέσαι μόνο, αλλά και γίνεσαι, σε μια στιγμή, έτσι όπως κατά λάθος πατάει κάποιος ένα έντομο.

.

Είμαστε ένας βάρβαρος μέχρι το μεδούλι λαός και μην το αρνείστε. Η βαρβαρότητα είναι μια έλλειψη συναίσθησης, συνειδητότητας, μια ανικανότητα να συλλάβεις την επίπτωση της ύπαρξης και κάθε σου πράξης στο όλον ή έστω στον διπλανό σου. Βαρβαρότητα είναι όταν είσαι απλώς ένα κοτρώνι που κάποιος έσπρωξε σε μια κατεύθυνση και αυτό κατρακυλάει στην πλαγιά, χωρίς συναίσθηση και έλεγχο. Ο βάρβαρος είναι ασυνείδητος και αλλάζων, ανεξέλεγκτος. Μια βόλτα στους δρόμους των πόλεών μας προσφέρει αναρίθμητα παραδείγματα. Η αρχαιολατρία και η καθαρότητα του DNA της φυλής μας μάραναν. (Τα γράφω αυτά μήπως και πατήσω κάποιους στον κάλο της ανωτερότητάς τους και προσέξουν τουλάχιστον λίγο παραπάνω τη συμπεριφορά τους.)

.

Υ.Γ. Άσχετο, αλλά καλό, εδώ.

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 17, 2010

My precious

Πριν από λίγες μέρες κατάφερε να μου «κλέψει» ένα μπαλάκι που είχα φτιάξει από αλουμινόχαρτο. Πήδηξε στο τραπέζι, το πήρε στο στόμα του και εξαφανίστηκε. Προχθές που τον έψαχνα, τον εντόπισα μαζί με το γυαλιστερό του αλουμινόχαρτο και ένα τερατάκι που του έχω πάρει σε μια από τις γωνίες του σπιτιού, πίσω από μια κουρτίνα. Ίσως να μην του άρεσε που βρήκα την κρυψώνα του. Εχθές εντόπισα τυχαία το αλουμινόχαρτό του στη διαμετρικά αντίθετη γωνία του σπιτιού, κρυμμένο πίσω από ένα καλόγερο για τα ρούχα και μια κουρτίνα. Έκανα διακριτικά πως δεν το είδα. Ίσως να είναι απλώς η ιδέα μου, αλλά σκέφτηκα μήπως θεωρεί το γυαλιστερό του αλουμινόχαρτο σαν κάποιο είδος προσωπικού μυστικού θησαυρού που πρέπει να διαφυλάσσει, ακόμη και από εμένα που όλο παιχνίδια και δωράκια του κουβαλάω (εκτός του ότι του παρέχω τροφή εξαιρετικής ποιότητας, νερό, μαζεύω τα κακά του από την πολυτελή τουαλέτα του κ.λπ. κ.λπ.). Υποθέτω όμως ότι όλοι έχουν ανάγκη τα μικρά μυστικά τους.

.

Τελικά, παίζει με τα πιο απλά πράγματα. Τα αγαπημένα του παιχνίδια είναι δύο μπαλάκια. Με το ένα παίζει ποδόσφαιρο, μερικές φορές και μαζί μου (αγόρι γαρ, πώς θα μπορούσε να μην του άρεσε η μπάλα), και το άλλο το έχει για να το μασουλάει και το έχει γεμίσει με τόσους κρατήρες ώστε να μοιάζει πλέον με αστεροειδή. Ψηλή θέση στη λίστα κατέχουν επίσης μια πράσινη γόμα που αναγκάστηκα τελικά να του παραχωρήσω, αφού τίποτα δεν μπορούσε να τον κρατήσει μακριά της, μερικά καλαμάκια (για ποτά) που μασουλάει, και μια πυραμίδα με ειδικές επιφάνειες για να ξύνει τα νύχια του, από την κορυφή της οποίας κρέμεται ένα χνουδωτό ποντίκι η αρχική μορφή του οποίου είναι πλέον αδύνατον να αναγνωριστεί - το μόνο ίσως κάπως σύνθετο παιχνίδι που του αρέσει.

.

Δυστυχώς, το τερατάκι που δονείται και κινείται όταν του τραβάς την ουρά και ιδίως εκείνο το θαυμάσιο ποντικάκι, που το τραβάς προς τα πίσω και τρέχει κάνοντας και περίεργες στροφές, περιστασιακά μόνο του κινούν του ενδιαφέρον. Δεν αποκλείεται μάλιστα το δεύτερο εγώ να το έχω παίξει περισσότερο από ό,τι εκείνος. Του αρέσει επίσης το ρέστλιν και ιδιαίτερα η πάλη επί κρεβάτου τα ξημερώματα, μασκοφόρου γατοεκδικητή εναντίον Περαστικού που κοιμάται. Νόμιζα ότι ήταν κορίτσι όταν τον πήρα, την τύχη μου. Η παρηγοριά μου είναι ότι είναι ακόμη μικρός. Μετά, πάντως, αρχίζει τα καλοπιάσματα, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να του θυμώσω και έτσι, ωραία και με καμιά τζαγκρουνιά, ξεκινάει η μέρα μου.

.

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 14, 2010

Χειρώνεια παιδεία

Ανοίγουν τα σχολεία πάλι. Για πολλά παιδιά το ξεκίνημα μιας διαδικασίας που θα τους προσφέρει κάποιες ικανότητες, κάποια προσόντα, που θα τους επιτρέψουν να εργαστούν, να ενταχθούν στους μηχανισμούς και τις συμβάσεις μια κοινωνίας. Είναι όμως αυτή η παιδεία, που προσφέρει το σχολείο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και αλλού, η σωστή παιδεία; Είναι αυτή η παιδεία που διαμορφώνει ελεύθερες συνειδήσεις, απενοχοποιημένους, δημιουργικούς. θαρραλέους, αλλά και υπεύθυνους ανθρώπους; Μήπως αποσκοπεί μόνο στην παραγωγή καλών γραναζιών μιας μηχανής; Μήπως είναι ένα εργοστάσιο παραγωγής γραναζιών ειδικής χρήσης, τόσο διαφοροποιημένων ώστε να μην μπορούν και να μην τολμούν αν υπάρξουν εκτός της μηχανής, που να μην τολμούν καν να σκεφτούν για τη χρησιμότητα της μηχανής ή το ενδεχόμενο αντικατάστασής της; Μήπως είναι μια παιδεία ξεσκαρταρίσματος που διαλέγει το χρήσιμο για αυτήν καλό γρανάζι και στέλνει στο περιθώριο το άχρηστο (για αυτήν);

.

Βέβαια, υπάρχουν κάποια μαθήματα λογοτεχνίας, φιλοσοφίας, αλλά τι να καταλάβει ο μικρός άνθρωπος από αυτά όταν το σχολείο δεν του παρουσιάζει με προσεκτικά βήματα τον έρωτα και τον θάνατο και τον πόνο και τα πάθη των ανθρώπων; Θα τα μάθει από το σπίτι αυτά το παιδί; Δεν νομίζω, μάλλον θα μάθει τα στερεότυπα και τα συμπλέγματα των γονιών του, θα μάθει να αποστρέφει το βλέμμα από τις καθοριστικές παραμέτρους της ύπαρξης, από το μεγάλο κενό, και θα ζει φοβισμένα και στρεβλά, με δειλία και επιθετικότητα. Τι να καταλάβει ο μαθητής από φιλοσοφία και λογοτεχνία όταν κανένας δεν του κάνει νύξη για τον μεθυστικό εκστατικό χορό μέσα στη σάλα που δεν έχει όρια και τοίχους, όταν κανένας δεν του μαθαίνει για τον εαυτό του; Μαθαίνει για τη γαρνιτούρα χωρίς το κυρίως πιάτο.

.

Αλλά υπάρχουν άλλα ακόμη βασικότερα πριν καν να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο. Τι σόι παιδεία είναι αυτή που δεν σου μαθαίνει τα φυτά που φυτρώνουν στην αυλή του σχολείου σου ή στα πεζοδρόμια ή στα γύρω βουνά; Τι σόι παιδεία είναι αυτή που δεν σου μαθαίνει πώς να παρέχεις στοιχειωδώς τις πρώτες βοήθειες, να επιδένεις ένα τραύμα; Τι σόι παιδεία είναι αυτή που δεν σου μαθαίνει κάποια πράγματα για το πώς να φροντίζεις ένα ανήμπορο, έναν ηλικιωμένο; Το σόι παιδεία είναι αυτή που δεν σου μαθαίνει να ζυμώνεις ένα ψωμί, να μαγειρεύεις ένα φαγητό, να φροντίζεις τον εαυτό σου, να ζεις από τη φύση της περιοχής σου; Τι σόι παιδεία είναι αυτή που δεν σου μαθαίνει σχεδόν τίποτα για την πανίδα και τη χλωρίδα της χώρας σου, για τις φαρμακευτικές ιδιότητες των φυτών; Πώς θα καταλάβεις τον ουρανό αν δεν πιάσεις τη λάσπη;

.

Φαντάζομαι μερικές φορές μια εντελώς διαφορετική παιδεία, με μαθήματα που παραδίδονται περισσότερο στην ύπαιθρο παρά σε τάξεις. Μια παιδεία όπου η θεωρητική γνώση συμπληρώνει και ερμηνεύει το βίωμα. Τάξεις παιδιών που κάνουν περιπάτους συνοδεία των δασκάλων τους στην ύπαιθρο με προσοχή και διακριτικότητα απέναντι στα πλάσματα της φύσης. Φαντάζομαι μια παιδεία όπου δεν ανατέμνονται ζώα, αλλά παρατηρούνται με αγάπη και θαυμασμό να ζουν τις ζωές τους στο φυσικό τους περιβάλλον. Φαντάζομαι τάξεις φιλοσοφίας κάτω από υπεραιωνόβια δέντρα και, σε κάποιο ωριμότερο στάδιο, επισκέψεις σε νοσοκομεία, σε μαιευτήρια… σε νεκροτομεία. Φαντάζομαι μια παιδεία που διδάσκει τη σιωπή και την αποδοχή του θανάτου, που αντικαθιστά τα θρησκευτικά με στοιχεία διαλογισμού και στωικισμού, ψυχολογίας, αλλά και που ενθαρρύνει την ευαισθησία και που δεν πασχίζει να την ξεριζώσει από τις καρδιές δημιουργώντας συμπλεγματικούς και ψυχικά αναπήρους. Η αληθινή ευαισθησία εκδηλώνεται μπροστά στην πραγματικότητα, όχι κρυφά από αυτήν. Τα σημερινά πρότυπα για τους άνδρες και τις γυναίκες δεν δημιουργούν δυνατούς ανθρώπους, αλλά χειραγωγούμενους ηλιθίους, τρελούς.

.

Φαντάζομαι μια παιδεία που δεν ξεσκαρτάρει, αλλά παρέχει αναρίθμητες διεξόδους για να εκδηλώσει κάθε παιδί τις κλίσεις και τα ταλέντα του. Φαντάζομαι μια παιδεία που δεν διδάσκει, αλλά καλλιεργεί την αγάπη και τη δημιουργικότητα, που αναγνωρίζει ότι τελικός νόμος και κριτής των πάντων είναι η ατομική συνείδηση και ότι δεν πρέπει ποτέ κάποιος να επιτρέπει να τον απομακρύνουν από αυτό το κέντρο. Φαντάζομαι μια παιδεία που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη ανθρώπων που ζουν αδίστακτα αγαπώντας και θα σκοτώνει τον υπάνθρωπο που υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο και αποτελεί το σημερινό πρότυπο του φοβισμένου εργαλειακού/χρήσιμου/επιτυχημένου ή περιθωριοποιημένου ανθρώπου. Ο άνθρωπος, όπως κάθε συναισθανόμενο ον, δεν αποτελεί μέσο, αλλά σκοπό, είναι το Α και το Ω, είναι ο Ων, όπου υπάρχει άνθρωπος δεν υπάρχει περιθώριο, υπάρχει κέντρο και αυτή πρέπει να είναι η αρχή κάθε συστήματος παιδείας.

.

Μου έρχεται στο νου μια σκηνή των εφηβικών μου χρόνων, τότε που για μένα το σχολείο ήταν ένα γκρίζο, μισητό μέρος, και ας ήμουν καλός μαθητής (όχι αριστούχος). Πήγαινα με τον φίλο μου τον Σ στο φροντιστήριο, κάπου γύρω από την Κάνιγγος, και κάποια στιγμή χαζεύαμε μαγεμένοι σε μια βιτρίνα τους τότε (80’s) πρωτόγονους υπολογιστές και άλλα ηλεκτρονικά. Σε μια στιγμή κάποιος έρχεται από πίσω και κατεβάζει τα χέρια του στους ώμους μας. Ήταν ένας από τους καθηγητές του φροντιστηρίου. «Σας αρέσουν αυτά, ε; Να διαβάζετε για να βγάζετε λεφτά όπως εγώ και να αγοράζετε ό,τι θέλετε.» Από τότε μου είχε φανεί απίστευτα χυδαίο. Να διαβάζεις, για ποιο λόγο; Για να αγοράζεις, για να σε αναγνωρίζει η κοινωνία, για να είσαι «κάποιος». Ο ετεροκαθοριζόμενος, αλλοτριωμένος, υποδουλωμένος άνθρωπος. Το αντίθετο από αυτό που πρέπει να παράγει η παιδεία. Αλλά αυτό πουλούσε ο συγκεκριμένος, αυτό παράγει η παιδεία μας.

.

Δεν μου κάνει λοιπόν εντύπωση που σήμερα τόσο συχνά μπορεί να περάσουμε έναν άνθρωπο μέσα από δύο δεκαετίες εκπαίδευσης, με μεταπτυχιακά και δεν συμμαζεύεται, και πάλι να έχουμε ένα άθλιο και ακόμη και άξεστο ανθρωπάκι. Έναν άνθρωπο ανήθικο με την πιο βαθιά έννοια της λέξης ή, αν αντιπαθείτε την έννοια της ηθικής, έναν άνθρωπο μη ακέραιο, έναν άνθρωπο λειψό.

.

Φαντάζομαι μερικές φορές την παιδεία της κοινωνίας στην οποία θα ήθελα να ζω. Για αυτό που ονομάζεται σήμερα παιδεία δεν τρέφω παρά τη βαθύτερη περιφρόνηση. Ναι, πήρα πολλά από το σχολείο, αλλά και πολύ σκουπίδι, ακόμη προσπαθώ να τα ξεχωρίσω.

.

Γιατί τα έγραψα τώρα αυτά; Ίσως απλώς να έχω απωθημένα.

.

Hey teacher leave the kids alone! (Θυμάμαι τις διαμαρτυρίες γονιών, δασκάλων, παππάδων όταν προβλήθηκε η ταινία The Wall στην Ελλάδα).

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 11, 2010

Αρχικακός

Πάντα αναρωτιόμουν πώς θα μπορούσα να προκαλέσω διαδηλώσεις και ταραχές σε όλο τον κόσμο, θανάτους, καταστροφές, ενδεχομένως ακόμη και πολέμους και πώς θα κάνω παγκόσμιους ηγέτες να προσπαθούν απεγνωσμένα να επικοινωνήσουν μαζί μου. Το βρήκα! Θα πάμε με πέντε άτομα να κάψουμε το κοράνι σε μια αλάνα αφού το ανακοινώσουμε στο Διαδίκτυο και στα κανάλια και κανονίσουμε να ανεβάσουμε και το βίντεο στο γιουτιούμπι! Παράλληλα, θα σκιτσάρουμε και τον Μωάμεθ. Ποιος ξέρει, ίσως να μπορούσαμε να ζητήσουμε και καμιά μυστική «χορηγία» για να ακυρώσουμε την ενέργεια. Τύφλα να έχουν όλα τα υπερόπλα των κακών του Τζέιμς Μποντ. Ένα μπιτονάκι βενζίνη και ένα κοράνι αρκούν.

.

Εσείς οι Χριστιανοί μην επαναπαύεστε! Προσεχώς δημόσια προσβολή εικονισμάτων και σταυρών.

.

Τι είπες εσύ στο βάθος; Τη φανέλα της ομαδάρας να μη σου αγγίξουμε μόνο;

.

Γελοία ανθρωπότης.

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 07, 2010

Φωταγωγούν τα δέντρα

Πέρασα το Σάββατο από το Πεδίο του Άρεως, από την πλευρά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, και με έκπληξη είδα μέσα από τα κάγκελα της περίφραξης μια σειρά αμπαλαρισμένων ακόμη προβολέων στραμμένων προς τα πάνω και προς την πλευρά των δέντρων (βλ. παρακάτω φωτογραφία). Προφανώς στο πλαίσιο των έργων ανάπλασης (ή τσιμεντοποίησης;) του πάρκου, κάποιοι άνθρωποι με υψηλό κριτήριο βλαχογυφτογκλαμουροαισθητικής σκέφθηκαν να φωταγωγήσουν τα δέντρα, έτσι όπως έκαναν και για τα νεοκλασικά κτήρια της Αθήνας (κάτι που έχω ακούσει να λένε ότι συνέβαλε στο να εξαφανιστούν οι γλαύκες από την πόλη που κατοικούσαν από αρχαιοτάτων χρόνων).

.

Καμία σκέψη για τις συνέπειες σε αυτό το μικρό οικοσύστημα, για τα πουλιά και τα άλλα μικρά πλάσματα που έχουν τις φωλιές τους και ζουν τα δράματα της ζωής τους σε αυτά τα δέντρα. Καμία σκέψη για τη σπατάλη ενέργειας, για τη φωτορύπανση. Ο συγκεκριμένος φωτισμός δεν έχει κανένα πρακτικό σκοπό πέραν της ικανοποίησης αυτής της χαμηλής αισθητικής που θεωρεί καλή φύση τη φύση που είναι μέσα σε τσιμεντένια παρτέρια και περιστοιχισμένη από τραπεζοκαθίσματα και σιχαίνεται τις κουτσουλιές και «μαμούνια». Είναι η ίδια αντίληψη που δεν σέβεται τη ζωή, τα αντιμετωπίζει όλα ωφελιμιστικά και θεωρεί αποδεκτό να κόβεις υπεραιωνόβια δέντρα για να δημιουργείς θέσεις πάρκινγκ. Πρέπει να αναδειχθεί το πάρκο, το έργο, ενδεχομένως και εν όψει αυτοδιοικητικών εκλογών, και να βλέπουν οι οδηγοί που περνούν από τη λεωφόρο τα φωαγωγημένα δέντρα και να κάνουν «ααααααα» και «ωωωωωω» από το εντυπωσιακό θέαμα.

.

Βέβαια, δεν είναι μόνο τα φώτα που διαταράσσουν το φυσικό περιβάλλον και ενοχλούν τα πλάσματά του. Θυμήθηκα και το θόρυβο από τα αναρίθμητα πανηγύρια και τις πολιτιστικές εκδηλώσεις της κακοφωνίας που αντηχεί το καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα. Θυμήθηκα εκείνη την τραγική περίπτωση αυτού του καλοκαιριού όπου, χωρίς να υπάρχει κάποιος προφανής λόγος, ένα υγιέστατο δέντρο έπεσε και καταπλάκωσε μερικούς πανηγυριώτες σταματώντας απότομα τα ντεσιμπέλ τους, ίσως λόγω αυτών ακριβώς των ντεσιμπέλ ή των εγκαταστάσεων που είχαν γίνει. Μπορεί να αγανάκτησε το δέντρο. Σε λίγο βλέπω να βγάζουν πόδια τα δέντρα και να μας κυνηγάνε, όπως έκαναν τα Εντ στον Άρχοντα των δακτυλιδιών.

...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Βάζω και αυτόν το σύνδεσμο για να μην ξεχνάμε, διότι τελευταία οι κυνηγοί πασχίζουν πολλοί να μας πείσουν ότι τσακίζονται για το περιβάλλον, πάνε να περάσουν σαν οικολόγοι, απελευθερώνουν κάνα θήραμα για να το ντουφεκισουν πίσω από τον επόμενο θάμνο και σώζουν και κάνα ελαφάκι για τη μόστρα. Σε αυτό το λινκ είναι η αληθινή εικόνα και όχι η εξαίρεση του κυνηγιού στην Ελλάδα. Οι του δασαρχείου λέει άφαντοι, μπουχός και ομίχλη, κάπου θα έπιναν κάνα καφεδάκι τα παιδιά. Να αναρωτηθούμε αν ήταν και κερασμένο; Για αυτή τη ζημιά στο περιβάλλον δεν είδα να γίνεται τόσος θόρυβος όσος για τους «κακούς» και ξένους με τα ήθη και έθιμά μας «τρομοκράτες» ακτιβιστές που απελευθέρωσαν τα μινκ (βλ. προηγούμενες δύο αναρτήσεις). Τέσσερις ώρες είχαν κάνει τον βάλτο μέσα στο εθνικό πάρκο πεδίο μάχης δεκάδες οργανωμένοι κυνηγοί και αποδεκάτιζαν, παρανόμως, τα μεταναστευτικά υδρόβια πουλιά. Γεια σου κιτς και γελοία Ελλάδα που σε καταστρέφουν οι ακτιβιστές.

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 04, 2010

Κάτω οι Οικολόγοι Πράσινοι

Καμαρώστε τους, εδώ. Για την υπόθεση, δείτε αμέσως την προηγούμενη ανάρτησή μου. Υπενθυμίζω ότι τους υποστήριξα ανοικτά σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Προσπαθώ να παραβλέπω τις φορές που με έχουν απογοητεύσει, πιστεύοντας ότι ένα μικρό κόμμα φτιάχνεται και κτίζει τη ταυτότητά του καθώς εξελίσσεται και διευρύνει την απήχησή του και την επαφή του με την πραγματικότητα (πόσο διαφέρει το ΠΑΣΟΚ του 2010 από το ΠΑΣΟΚ του 2005, του 1995, του 1985, του 1975). Υπάρχει όμως μια κόκκινη γραμμή. Ένα κόμμα δεν μπορεί να αναιρεί τον λόγο της ύπαρξής του και ένα κόμμα έχει λόγο ύπαρξης σήμερα αν έχει μια αλήθεια να πει, αν τολμάει να κοιτάξει κατάματα την κοινωνία γενικότερα και την όποια τοπική κοινωνία ειδικότερα και να της πει ανοικτά ότι κάνει λάθος, χωρίς μπακαλίστικους υπολογισμούς, χωρίς να υποκύπτει στην εκάστοτε πόρνη (κοινή) γνώμη. Ένα κόμμα δεν πρέπει να φοβάται να έλθει σε ρήξη με τους πολλούς. Εξάλλου, περισσότερα οφέλη θα έχει έτσι παρά δείχνοντας ότι είναι «μια από τα ίδια», φαιδροί ζήτουλες ψήφων που θέλουν να τα έχουν καλά με όλους. Τελικά, με αυτό τον τρόπο διώχνεις τη μικρή μαγιά των υποστηρικτών σου χωρίς ουσιαστικό όφελος.

..

Δεν μπορείς να έχεις ατζέντα δικαιωμάτων ζώων και να επιτίθεσαι στους ακτιβιστές και μάλιστα με τόσο σαθρή επιχειρηματολογία..

.

Αν οι απελευθερώσεις προκαλούν πρόβλημα στο περιβάλλον, αυτές δεν βαρύνουν αυτούς που παρεμβαίνουν στο έγκλημα και το διακόπτουν, αλλά αυτούς που το ξεκινούν και, να μην το ξεχνάμε, αυτούς που φέρνουν τα εν λόγω ζώα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το φυσικό τους περιβάλλον. Για την αλυσίδα των γεγονότων, πάντα φταίει ο βιαστής, ο φονιάς, ποτέ αυτός που παρεμβαίνει και σταματάει το έγκλημα, ποτέ το θύμα, εκτός αν ασπάζεστε κάποια διεστραμμένη τσόκλειο λογική.

.

Καταστρέφονται λέει νόμιμες επιχειρήσεις, λες και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης/εξόντωσης ήταν παράνομα, λες και οι φάρμες αναπαραγωγής μαύρων δούλων ή το δουλεμπόριο στον αμερικανικό νότο ήταν παράνομα. Νόμιμες επιχειρήσεις ήταν και οι πολλοί αντιδρούσαν στους απελευθερωτές της εποχής με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα. Αν τώρα θεωρείτε ότι τα ζώα είναι τελικά απλό περιουσιακό στοιχείο, μην ντρέπεστε, πείτε το και αποκαλύψτε αυτό που πραγματικά είστε. Μη μας φλομώνετε με ψέματα περί δικαιωμάτων ζώων και ότι θεωρείτε ότι τα ζώα είναι συναισθανόμενα όντα.

.

Σνομπάρουν λέει οι ακτιβιστές το διάλογο. Ποιος το λέει; Κάντε εσείς το διάλογο ή μπορεί και οι ίδιοι οι ακτιβιστές να κάνουν διάλογο υπό κάποια άλλη ιδιότητα. Όταν όμως ένα έγκλημα βρίσκεται σε εξέλιξη, αν κάποιος έχει τη θέληση και την ικανότητα να αντιδράσει άμεσα για να το σταματήσει ή να το παρεμποδίσει ή να σαμποτάρει τη συνέχισή του, καλά κάνει!

.

Με τη συνέχεια της επιχειρηματολογίας έχω ασχοληθεί και στην προηγούμενη ανάρτηση.

.

Βέβαια, η δική μου αξιολόγηση είναι ότι οι λόγοι αυτής της ανακοίνωσης είναι προφανείς. Σε κάποιο ρεπορτάζ είχα ακούσει κάποιους κατοίκους της περιοχής να λένε, μέσα στην άγνοιά τους, ότι «οι οικολόγοι τα κάνανε», «οι οικολόγοι μας καταστρέφουν», οπότε, Αρκτούρος και Οικολόγοι Πράσινοι, σε μια προσπάθεια να μην έλθουν σε ρήξη με τις τοπικές κοινωνίες, για να διαφοροποιηθούν από τους ακτιβιστές βγάζουν αυτές τις ανακοινώσεις. Ωστόσο, αν ο Αρκτούρος είχε λόγο να διαφυλάξει τη σχέση του με τις τοπικές κοινωνίες, καθώς έχει πολύ συγκεκριμένο έργο να επιτελέσει, οι Οικολόγοι Πράσινοι, ως πολιτικό κόμμα με αποστολή να αλλάξει αντιλήψεις και να έλθει σε σύγκρουση για τα κακώς κείμενα, δεν είχαν κανένα λόγο να πάρουν τέτοια θέση, εκτός αν πρόκειται απλώς για Οικολόγους Πολιτικάντηδες.

.

Προσωπικά πιστεύω στη δύναμη της αλήθειας ή τουλάχιστον στη δύναμη του να υποστηρίζεις με ειλικρίνεια κάποιες θέσεις. Είμαι βέβαιος ότι και στο τελευταίο χωριό υπάρχουν ένας ή δύο ή περισσότεροι άνθρωποι που μπορούν να κερδηθούν με αυτό τον τρόπο. Με τον άλλο τρόπο κερδίζεις μόνο την περιφρόνηση.

.

Να δούμε τι θα ψηφίζω τώρα. Δεν ξέρω αν θα τους δώσω άλλη μια ευκαιρία, ελλείψει εναλλακτικής επιλογής, αλλά δεν θα τους ξαναπροωθήσω για πολύ καιρό. Μάλιστα, αντικατέστησα το σύνδεσμό τους στη διπλανή στήλη με τον σύνδεσμο του ALF. Καλή τύχη στην εξασφάλιση ψήφων από τους γουναράδες.

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 01, 2010

Επιστολές

Με αφορμή την έντονη διαφωνία μου με αυτό το δημοσίευμα του ΣΚΑΙ και την παρουσίαση της είδησης στο δελτίο ειδήσεών του σταθμού, αλλά και την καταδίκη των ακτιβιστών από τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ, με την οποία επίσης διαφωνώ, απέστειλα (επώνυμα και όχι ως Περαστικός) τις κάτωθι επιστολές:

.

ΠΡΟΣ ΑΡΚΤΟΥΡΟ:

.

Με αφορμή την πρόσφατη απελευθέρωση γουνοφόρων ζώων από ακτιβιστές στη Δυτική Μακεδονία, ενέργεια που ηθικά τουλάχιστον αδυνατώ να δω αρνητικά, είδα με έκπληξη τη θέση του ΑΡΚΟΤΥΡΟΥ σε πρόσφατο δημοσίευμα του ΣΚΑΙ (http://www.skai.gr/news/environment/article/150792/apeleytherosan-ki-alla-goynofora-zoa-sti-d-makedonia/), να αναφέρεται ως: «Μιλώντας στο δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ το Σάββατο ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, μέλος του Αρκτούρου Κοζάνης, είπε ότι το να αφήσεις ένα άλλο είδος πανίδας σε ξένο περιβάλλον είναι έγκλημα για το περιβάλλον, καθώς είναι αμφίβολο αν μπορεί να επιβιώσει ή να συνυπάρξει με τα άλλα είδη πανίδας της περιοχής.»
.
Θα περίμενα ότι πρώτο σας μέλημα θα ήταν η καταδίκη αυτής της βιομηχανίας της ντροπής, της θανάτωσης ζώων με αποκλειστικό σκοπό την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας ορισμένων με τον πιο αρρωστημένο τρόπο και το κέρδος. Η βιομηχανία αυτή δεν έχει τίποτα να ζηλέψει σε ανηθικότητα από το δουλεμπόριο άλλων εποχών ή τις μονομαχίες στις ρωμαϊκές αρένες και αποτελεί η ίδια περιβαλλοντικό έγκλημα και, ακόμη χειρότερα, έγκλημα εναντίον της ζωής.
.
Προφανώς, σκοπός των ακτιβιστών δεν είναι η ενσωμάτωση αυτών των ζώων στο τοπικό περιβάλλον αλλά να καταφέρουν ένα πλήγμα σε αυτό το αίσχος και να προκαλέσουν ένα κόστος που θα αποθαρρύνει σε κάποιο βαθμό αυτές τις δραστηριότητες. Τα εν λόγω ζώα είναι ήδη καταδικασμένα και μάλιστα πολλοί ισχυρίζονται με τρόπους θανάτωσης που κάθε άλλο παρά ανώδυνοι είναι, συνεπώς, δεν καταλαβαίνω τον ενδιαφέρον για το κατά πόσο μπορούν να επιβιώσουν μετά την απελευθέρωσή τους. Αν όντως ενδιαφέρεστε για τη ζωή τους, γιατί δεν καταδικάζετε την εισαγωγή τους, την εκτροφή και τη θανάτωσή τους για ένα τόσο άθλιο σκοπό;
.
Η στάση απέναντι στο περιβάλλον απλώς και μόνο ως ωφελιμιστικά ορθής επιλογής, στερούμενης κάθε ηθικής ή σεβασμού προς τα πλάσματα με τα οποία μοιραζόμαστε αυτό τον κόσμο, μου είναι παντελώς αδιάφορη. Συνεπώς, σε περίπτωση που αυτή είναι η επίσημη θέση του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ και σε περίπτωση που δεν λάβετε σαφή θέση εναντίον της βιομηχανίας της γούνας, παρακαλώ να με διαγράψετε από το newsletter σας.
.
Με πολύ ενδιαφέρον θα περίμενα απάντησή σας διότι μου είναι αδιανόητη η θέση που υιοθετήσατε λαμβάνοντας υπόψη τη μέχρι τώρα πορεία σας.

.

Υπογραφή

.

ΠΡΟΣ ΣΚΑΙ:

.

Με αφορμή την πρόσφατη απελευθέρωση γουνοφόρων ζώων από ακτιβιστές στη Δυτική Μακεδονία, ενέργεια που ηθικά τουλάχιστον αδυνατώ να δω αρνητικά, είδα με έκπληξη τη θέση σας σε πρόσφατο δημοσίευμα (http://www.skai.gr/news/environment/article/150792/apeleytherosan-ki-alla-goynofora-zoa-sti-d-makedonia/).

.

Θα περίμενα ότι πρώτο σας μέλημα θα ήταν η καταδίκη αυτής της βιομηχανίας της ντροπής, της θανάτωσης ζώων με αποκλειστικό σκοπό την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας ορισμένων με τον πιο αρρωστημένο τρόπο και το κέρδος. Η βιομηχανία αυτή δεν έχει τίποτα να ζηλέψει σε ανηθικότητα από το δουλεμπόριο άλλων εποχών ή τις μονομαχίες στις ρωμαϊκές αρένες και αποτελεί η ίδια περιβαλλοντικό έγκλημα και, ακόμη χειρότερα, έγκλημα εναντίον της ζωής.

.

Προφανώς, σκοπός των ακτιβιστών δεν είναι η ενσωμάτωση αυτών των ζώων στο τοπικό περιβάλλον αλλά να καταφέρουν ένα πλήγμα σε αυτό το αίσχος και να προκαλέσουν ένα κόστος που θα αποθαρρύνει σε κάποιο βαθμό αυτές τις δραστηριότητες. Τα εν λόγω ζώα είναι ήδη καταδικασμένα και μάλιστα πολλοί ισχυρίζονται με τρόπους θανάτωσης που κάθε άλλο παρά ανώδυνοι είναι, συνεπώς, δεν καταλαβαίνω τον ενδιαφέρον για το κατά πόσο μπορούν να επιβιώσουν μετά την απελευθέρωσή τους που μόνο ως εξόφθαλμα υποκριτικό μπορώ να χαρακτηρίσω. Αν όντως ενδιαφέρεστε για τη ζωή τους, γιατί δεν καταδικάζεται την εισαγωγή τους, την εκτροφή και τη θανάτωσή τους για ένα τόσο άθλιο σκοπό;

.

Η στάση απέναντι στο περιβάλλον απλώς και μόνο ως ωφελιμιστικά ορθής επιλογής, στερούμενης κάθε ηθικής ή σεβασμού προς τα πλάσματα με τα οποία μοιραζόμαστε αυτό τον κόσμο, μου είναι παντελώς αδιάφορη και δεν στερείται εγωισμού από τη μέχρι τώρα στάση μας. Οι ακτιβιστές ενήργησαν παρανόμως, αλλά ηθικότατα, βάζοντας πάνω από όλα το σεβασμό προς τη ζωή, κάτι που υπερβαίνει και τα ωφελιμιστικά περιβαλλοντικά κριτήρια. Αν ενδιαφέρεστε για το περιβάλλον, ξεκινήστε άλλη μια από τις περίφημες εκστρατείες σας διερευνώντας τη βιομηχανία γούνας που βασίζεται σε ζώα που υφίστανται κακομεταχείριση και σφαγιάζονται αποκλειστικά για αυτό τον ελεεινό σκοπό.

.

μετά τιμής,

ΥΠΟΓΡΑΦΗ

.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗ ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ:

.

Αγαπητέ κύριε ……,

.

Ευχαριστούμε πολύ για την επικοινωνία και την υποστήριξη.

Είναι γνωστό σε όλους ότι ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ έχει δημόσια και επίσημα λάβει θέση κατά της βιομηχανίας της γούνας και της αιχμαλωσίας και θανάτωσης γουνοφόρων ζώων σε εκτροφεία, όπως επίσης σε κάθε μορφή αιχμαλωσίας και εκμετάλλευσης ζώων (βλέπε τσίρκο, ζωολογικοί κήποι, εκθέσεις και εκτροφεία ζώων) και αγωνίζεται γι΄αυτό. Επίσης ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ εκπροσωπεί την Ελλάδα στο δίκτυο END CAP.

Ωστόσο είναι επίσης δεδομένη η αντίθεσή μας σε βίαιες και παράνομες ενέργειες των οποίων η εφαρμογή έχει αποδείξει ότι και αναποτελεσματικές είναι αλλά και πλήττουν ακόμη περισσότερο αυτά τα ήδη ταλαιπωρημένα ζώα αλλά και την ήδη ταλαιπωρημένη εικόνα «φιλόζωων και οικολόγων» στις τοπικές κοινωνίες. Το να καταστραφεί οικονομικά ένας Έλληνας εκτροφέας δεν λύνει το παγκόσμιο πρόβλημα της γούνας. Με τη βοήθεια όλων, πρέπει να πειστούν οι παραγωγοί ότι μπορούν να στραφούν σε άλλα επαγγέλματα και οι καταναλωτές ότι δεν χρειάζονται τις γούνες.

.

Ακραίες κινήσεις απελευθέρωσης γουνοφόρων ζώων προκαλούν περαιτέρω προβλήματα στην τοπική πανίδα, καθώς τα ζώα αυτά δεν μπορούν να προσαρμοστούν στην τοπική πανίδα και ως ξενικά αλλά και ως πρώην αιχμάλωτα (και αυτή είναι η πραγματικότητα).

Η τακτική του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ αλλά και άλλων περιβαλλοντικών οργανώσεων βασίζεται σε στρατηγικές και νόμιμες κινήσεις με τον ίδιο απώτερο στόχο τη σταδιακή μείωση και την εξάλειψη της αιχμαλωσίας ζώων. Η συνεργασία μας με τα αρμόδια Υπουργεία είναι διαρκής και πολυετής, όσο κι αν αυτό απαιτεί τεράστια αποθέματα υπομονής. Αν η επίσημη Πολιτεία δεν πιεστεί για την εφαρμογή νόμων αλλά και την υιοθέτηση ευρωπαϊκών οδηγιών σχετικών με τα θέματα της παράνομης εισαγωγής και εμπορίας ζώων αλλά και τα θέματα αιχμαλωσίας άγριων ειδών, οτιδήποτε άλλο θα παραμένει αποσπασματικό και αναποτελεσματικό.

Προσωπικά σας συγχαίρω για την αγάπη σας για τα ζώα και ελπίζω όλοι μαζί να καταφέρουμε περισσότερα για την κατάργηση της αιχμαλωσίας των ζώων.

.

Με εκτίμηση

.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΣΚΑΙ:

.

Αγαπητέ κ. ……,

.

Ο ΣΚΑΪ έμπρακτα υποστηρίζει και σέβεται το περιβάλλον, τη φύση και τα αδέσποτα και το έχει αποδείξει και προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με το θέμα.
.
Ίσως να γνωρίζετε ότι η εκπομπή Παρά Τρίχα έχει απελευθερώσει δεκάδες αδέσποτα από puppy mills και έχει σώσει πολλά περισσότερα.

.

Σας αναφέρουμε μόνο μερικές ειδήσεις στις οποίες το ΣΚΑΪ.gr αναφέρεται στα ζώα:

.

http://www.skai.gr/news/environment/article/150695/skylaki-eglovistike-se-diahoristiko-diazoma-stin-ethniki-odo/

http://www.skai.gr/news/greece/article/148604/diadiktyakos-apotropiasmos--25-7-2010/

http://www.skai.gr/news/environment/article/140681/ΗPETAκαλείτηνHermesναπάψειναχρησιμοποιείδέρματαεξωτικώνζώων06042010/

http://www.skai.gr/news/culture/article/144442/ena-narti-afieromeno-sta-adesnota-zoa/

.

Όσον αφορά στη συγκεκριμένη είδηση, δεν αναφέρεται πουθενά στο άρθρο ότι είμαστε υπέρ της δολοφονίας των ζώων για οποιοδήποτε λόγο.
Αναφέρουμε απλώς το περιστατικό όπως το έδωσε το αστυνομικό δελτίο.

Η τηλεόραση του ΣΚΑΪ είχε κάνει σχετικό ρεπορτάζ και εκπρόσωπος του Αρκτούρου σχολίασε ότι πρόκειται για περιβαλλοντικό έγκλημα. Το βίντεο υπάρχει στο συγκεκριμένο άρθρο.

.

Δεν πήραμε καμία θέση, απλώς το παρουσιάσαμε, όπως δηλαδή πρέπει να κάνουν τα ΜΜΕ.

.
Ευχαριστούμε για την επικοινωνία

.

ΣΚΑΪ.gr

.

ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΑΡΚΤΟΥΡΟ:

.

Αγαπητή κ. ……,
.
Σας ευχαριστώ θερμά για την απάντησή σας, αλλά θα επιμείνω ότι από τη στιγμή που επιλέξατε, ως ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, να τοποθετηθείτε δημόσια, θα έπρεπε κατ' ελάχιστον παράλληλα να καταδικάσετε εξίσου αποφασιστικά και τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, διαφορετικά θα ήταν καλύτερα να μη λάβετε θέση. Εάν το πράξατε και ο ΣΚΑΙ πρόβαλε αποσπασματικά τη θέση σας, καλό θα ήταν να διαμαρτυρηθείτε για αυτό. Όσο για την οικονομική ζημία μιας τέτοιας επιχείρησης, νομίζω ότι αυτή δεν μπορεί να αποτελεί ζήτημα περισσότερο από ό,τι, κατ' αναλογία, η οικονομική ζημία ενός διακινητή δούλων από την απελευθέρωση δούλων από αντίστοιχους ακτιβιστές στον αμερικάνικο Νότο προ του Αμερικανικού Εμφυλίου, ενέργεια που θα μπορούσε εξίσου να καταδικαστεί με παρόμοια επιχειρήματα με αυτά που παραθέτετε και εσείς.
.
Φυσικά, πέρα από αυτό, κατανοώ τους λόγους που θα σας εμπόδιζαν να πάρετε δημόσια μια τέτοια θέση, αλλά αυτό είναι θέμα πολιτικής και όχι ηθικής. Αν ένας άνθρωπος αγανακτεί με την υφιστάμενη κατάσταση σε βαθμό ώστε να οδηγείται σε παρόμοιες ενέργειες, κανένας από εμάς δεν δικαιούται να τον καταδικάσει, κυρίως από τη στιγμή που η μοίρα των εν λόγω ζώων είναι ήδη καθορισμένη. Στην ιστορία της ανθρωπότητας, τα πιο ακραία εγκλήματα θεωρήθηκαν νόμιμα, φυσιολογικά, θεμιτά, μέρος της παράδοσης, επιταγές των θεών, οικονομικά αναγκαία (κοινότητες της Λατινικής Αμερικής εξαρτώνται από το εμπόριο ναρκωτικών και τη «φιλανθρωπία» των καρτέλ), συμπεριλαμβανομένων των ανθρωποθυσιών, της δουλείας, των βασανιστηρίων, της γενοκτονίας. Όσοι αντιστάθηκαν σε αυτά έγιναν πολλές φορές στόχος του νόμου και του όχλου. Το ζητούμενο είναι η αφύπνιση των κοινωνιών και η χειραφέτησή τους από εσφαλμένες αντιλήψεις. Φοβάμαι ότι τις περισσότερες φορές αυτό γίνεται και με καταλύτη τη συμβολή ανθρώπων που είναι διατεθειμένοι να βάλουν το κεφάλι τους στον τορβά, χωρίς να υποτιμώ τις προσπάθειες άλλων με νόμιμα μέσα. Βλέπετε, οι εν λόγω επιχειρήσεις έχουν ακόμη και τους γνωστούς πολιτικούς προστάτες τους στο κοινοβούλιο, χάριν του πελατειακού μας συστήματος, ενώ τα ζώα δεν εκλέγουν βουλευτές και δεν κάνουν χορηγίες σε κόμματα.
.
Αντίστοιχη επιστολή διαμαρτυρίας απέστειλα και στον ΣΚΑΙ για τον τρόπο παρουσίασης της είδησης. Ακόμη και αν κάποιος δεν συμφωνεί με την ενέργεια, οφείλει με κάθε αναφορά σε αυτήν να καταδικάζει ακόμη εντονότερα την επιχείρηση. Ας μη λησμονούμε ότι τα εν λόγω ζώα εισάγονται στη χώρα από αυτές τις επιχειρήσεις και όχι από τους ακτιβιστές και ότι η ανεμπόδιστη λειτουργία τους σημαίνει τη συνέχιση αυτής της κατάστασης.
.
Προσωπικά, αν και κάθε άλλο παρά ακτιβιστής είμαι, αδυνατώ να καταδικάσω αυτούς τους ανθρώπους. Σας απευθύνομαι προσωπικά και σας ρωτώ ευθέως: εσείς, ως άνθρωπος και όχι με το ρόλο σας ως υποστηρικτής του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, α) θα τους καταδικάζατε; β) θεωρείτε σωστό να τους καταδικάζει κάποιος και να προβάλλει αυτή την καταδίκη αυτή από τα ΜΜΕ χωρίς να καταδικάζει και το υποτιθέμενο θύμα;
.
Σας ευχαριστώ και πάλι για την απάντησή σας και θα ήθελα την άδειά σας για το ενδεχόμενο να δημοσιεύσω πέραν των δικών μου επιστολών και τη δική σας απάντηση στο ιστολόγιό μου, χωρίς αναφορά ονομάτων.

.

Με εκτίμηση,

ΥΠΟΓΡΑΦΗ

.

ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΣΚΑΪ:

.

Σας ευχαριστώ, για την απάντηση, αλλά η αξιέπαινη δράση σας σε άλλες περιπτώσεις δεν αναιρεί αυτό που θεωρώ εσφαλμένη οπτική και αξιολόγηση προτεραιοτήτων της συγκεκριμένης είδησης. Σημειώστε ότι διαμαρτυρήθηκα και στον ΑΡΚΤΟΥΡΟ για το θέμα. Πρώτη προτεραιότητα είναι η απαγόρευση του αίσχους που ονομάζεται βιομηχανία παραγωγης γούνας από ζώα που εκτρέφονται και θανατώνονται αποκλειστικά για αυτό τον σκοπό. Αν και προσωπικά κάθε άλλο παρά ακτιβιστής είμαι, προτιμώ να σιωπώ παρά να καταδικάζω ανθρώπους που επενέβησαν με βάση τις επιταγές της συνείδησής τους για να διακόψουν ένα έγκλημα κατά της ζωής χιλιάδων ζώων.

.

Υπήρξε έγκλημα πριν από το έγκλημα κατά του περιβάλλοντος (αλήθεια, ποιο είναι αυτό αφού τα εν λόγω ζώα αναφέρεται ότι έτσι και αλλιώς δεν μπορούν να επιβιώσουν στο ελληνικό περιβάλλον, ενώ και η μοίρα που τα περίμενε τα ίδια ήταν η σφαγή για να αντικατασταθούν μετά υποθέτω από άλλες σειρές ζώων που επίσης θα σφαγιάζονταν;) και υπεύθυνος για την αλυσίδα των γεγονότων είναι ο εκτροφέας και όχι οι ακτιβιστές. Όταν είμαστε μάρτυρες ενός βιασμού εν εξελίξει, πρώτα σταματάμε τον βιασμό και μετά ασχολούμαστε με τις συνέπειες, όσο για τον υπαίτιο των όποιων συνεπειών, αυτός είναι ο αρχικώς αδικών, δηλαδή ο εκτροφέας, ο οποίος εισήγαγε και τα ζώα αυτά στη χώρα μας. Ακριβώς λόγω του προηγούμενου ιστορικού σας, θα περίμενα να είχατε κάνει μια αναφορά εναντίον της εκτροφής γουνοφόρων ζώων.

.

Με εκτίμηση,

ΥΠΟΓΡΑΦΗ

.

Από την κυρία του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ έλαβα εκ νέου απάντηση, αλλά επειδή πλέον η επιστολή απηχεί προσωπικές απόψεις, δεν θα τη δημοσιεύσω.

Σας προτρέπω να ασκήσετε και εσείς πίεση μέχρι να απαγορευθεί και να εξαλειφθεί η άθλια βιομηχανία γουνοφόρων ζώων.

.

Δεν υπάρχει καμία κοινωνική συνοχή μεταξύ εμού και όσων ασκούν τέτοια επαγγέλματα.